هر دستگاه دارای یک آدرس IP با دو قسمت است: آدرس مشتری یا میزبان و آدرس سرور یا شبکه. آدرس های IP یا توسط سرور DHCP پیکربندی می شوند یا به صورت دستی پیکربندی می شوند (آدرس های IP ثابت). زیرشبکه یا subnet mask آدرس IP را به آدرس های میزبان و شبکه تقسیم می کند و به این ترتیب مشخص می کند که کدام قسمت از آدرس IP متعلق به دستگاه و کدام قسمت متعلق به شبکه است.

مروری بر مبحث آی پی

در مبحث آی پی چیست گفته شد که هر ip  دارای 4 بخش است که به هر بخش یک اکتت گفته می‌شود که با یک نقطه از هم جدا می‌شوند. هر اکتت می‌تواند از صفر تا 255 عدد بگیرد.

همچنین آی پی دارای دو بخش است:

• network id
• host id

قسمت نت ورک آی دی نشان دهنده شبکه ای است که کامپیوتر ما در آن قرار دارد و هاست آی دی نشان دهنده شناسه کامپیوتر در شبکه است. گفته شد که ای پی توسط آدرسی به نام سابنت مسک (۳۲ بیتی) شناسایی می شود.

subnet mask چیست؟

قبل از اینکه ببینیم subnetting چیست باید به مبحث سابنت مسک بپردازیم.

در قسمت بالا هم گفته شد که آدرس های آی پی دارای دو قسمت هستند. یک قسمت نشان دهنده شبکه ای که در آن هستیم و دیگری نشان دهنده دستگاه مد نظر.

برای اینکه بفهمیم در کدام شبکه هستیم و کدام دستگاه مد نظرمان است باید از سابنت مسک استفاده کنیم. وظیفه این آدرس تفکیک نتورک آی دی و هاست آی دی است.

چرا باید از subnet mask استفاده کنیم؟

به نظر شما چند نفر در سراسر جهان از اینترنت استفاده می‌کنند؟ چندین میلیون دستگاه کامپیوتر و دستگاه های دیگر در جهان در شبکه های مختلف وجود دارند که باید آی پی داشته باشند؟

از آنجایی که اینترنت باید شبکه‌هایی با هر اندازه را در خود جای دهد، یک طرح آدرس‌دهی برای طیف وسیعی از شبکه‌ها باید وجود داشته باشد تا به همه دستگاه ها آدرس آی پی برسد.

برای اینکه این تقسیم بندی راحت تر شود آدرس های آی پی را به دسته ها یا کلاس های مختلفی تقسیم بندی کرده اند.

کلاس های آدرس آی پی

Class A: 255.0.0.0
Class B: 255.255.0.0
Class C: 255.255.255.0

1.  کلاس A : شبکه آن را در اکتت اول منعکس می کند و اکتت های 2، 3 و 4 را برای مدیر شبکه یا اختصاص دادن به دستگاه ها می گذارد تا در صورت نیاز به هاست و زیرشبکه تقسیم کنند. کلاس A برای شبکه هایی با بیش از 16 میلیون هاست است.
2. کلاس B  : دو اکتت اول را برای شبکه می‌گذارند و قسمت باقیمانده آدرس یعنی 16 بیت از octets 3 را برای قسمت زیر شبکه و میزبان باقی می گذارد. کلاس B برای شبکه هایی با 256 تا 65534 هاست است.
3. کلاس C : سه اکتت اول برای شبکه  و فقط در 8 بیت باقی مانده برای هاست استفاده میشود. کلاس C برای شبکه های کوچکتر با کمتر از 254 میزبان است.

(شبکه‌های کلاس D برای چندپخشی محفوظ هستند و شبکه‌های کلاس E در اینترنت استفاده نمی‌شوند زیرا برای تحقیق توسط گروه ویژه مهندسی اینترنت IETF محفوظ هستند.)

چیست و چگونه کار می‌کند؟

subnetting تکنیکی برای تقسیم منطقی یک شبکه فیزیکی به چندین زیرشبکه یا زیرشبکه کوچکتر است.

اگر بخواهیم به صورت ساده تر بیان کنیم یعنی شکستن یک شبکه بزرگ به شبکه های کوچکتر برای مدیریت بهتر و راحت تر.

subnetting یک سازمان را قادر می‌سازد تا پیچیدگی شبکه را آسان کند و با افزودن زیرشبکه‌ها بدون راه اندازی شبکه جدید، ترافیک شبکه را کاهش دهد. گاهی اوقات در شبکه های بسیار بزرگ نیاز است که شبکه های آنها از هم جدا باشند تا یکدیگر را برای موارد امنیتی و حفاظتی نبینند. در اینصورت subnetting است که به کمک آنها می‌آید و راه را آسان می‌کند.

مزایای subnetting عبارتند از:

• کاهش حجم ترافیک شبکه
• تعداد دلخواه کاربران در سازمان از مزایای اصلی آن است. هر سازمان با هر تعداد کاربری می تواند فعال باشد.
• ایجاد لایه های امنیتی

جالب است بدانید سایت هایی وجود دارند که به صورت آنلاین برای شما این کار را انجام می‌دهند و نیازی نیست که شما مدتها زمان برای این کار بگذارید.

https://www.subnet-calculator.com/

جمع بندی

دیدیم که کارایی subnetting چیست و باعث می‌شود در زمانی که شبکه هایی با تعداد سیستم های زیاد و مدیریت سخت را به زیرشبکه های کمتر تقسیم کنیم تا مدیریت راحت تری داشته باشیم.