SSH مخفف Secure Shell بوده و یک پروتکل امن برای برقراری ارتباط با کامپیوترهای دیگر است. معمولا از این پروتکل برای اتصال به سرورهای لینوکسی استفاده می شود و به واسطه همین می توان دسترسی مدیریت سرور را از راه دور و به صورت امن انجام داد.
پروتکل SSH در سال 1995 توسط آقای Tatu Ylönen ابداع شد که تصویر ایشان را در زیر مشاهده می کنید. آقای تاتو پروتکل SSH را به منظور رفع مشکلات امنیتی اتصال که در پروتکل های Telnet و rLogin دیده می شود ارائه کرده است. پس از معرفی SSH که پورت پیشفرض 22 را به خود اختصاص داده است اغلب اتصال ها با این روش انجام می شود که دارای کارایی و امنیت بالاتری است.
حتما با عبارت رمزنگاری آشنایی دارید. این پروتکل، داده ها را به واسطه الگوریتم RSA در مبدا رمزنگاری کرده و در مقصد رمزگشایی می کند که به این ترتیب اگر اطلاعات در میان راه مورد شنود قرار گیرد امکان استفاده از آنها وجود نداشته باشد. ابزارهای متعددی برای استفاده از SSH وجود دارد که محبوب ترین آنها نرم افزار Putty است.
معمولا برای افزایش امنیت SSH پورت پیشفرض آن را که 22 است به یک عدد دیگر تغییر می دهند که تحت حملات Brute Force نباشد. برای تغییر پورت پیشفرض SSH پیشنهاد می کنیم مطلب آموزش تغییر پورت SSH را مطالعه نمایید.
با وجود ظاهر و عملکرد ساده SSH می توان گفت بهبود بسیار عظیمی در امنیت ارتباطات بین کاربر و سرور با وجود ssh به وجود آمده است. در زیر به امکانات و قابلیت های پروتکل SSH اشاره می کنیم:
با وجود اینکه پروتکل SSH از امنیت بسیار بالایی برخوردار است اما با این وجود چندین راهکار وجود دارد که می توان امنیت کار با SSH را افزایش داد. از جمله این اقدامات می توان به موارد زیر اشاره کرد:
همانطور که می دانید امنیت بصورت مطلق در وب وجود ندارد و تنها می توان به واسطه بکارگیری راهکارهای موثر میزان امنیت را تا حد امکان افزایش داد.